بررسی تنوع ژنتیکی سرخدار ایران(taxus baccata) با استفاده از مارکر ssr

چکیده برآورد تنوع ژنتیکی اهمیت زیادی دارد چراکه، کاهش تنوع ژنتیکی منجر به کاهش قدرت پاسخگویی گیاه به تغییر شرایط محیط مثل: تغییر شرایط آب و هوایی و جمعیت پاتوژن ها می شود. نشانگر ریزماهواره (ssr) توالی های1 تا6 تایی از تکرارهای پشت سرهم هستند که درژنوم یوکاریوت ها و پروکاریوت های بررسی شده تاکنون، وجود دارند. ریزماهواره ها به دلیل پلی مورفیسم بالا و تکرارپذیری و قابلیت استفاده در گونه های مشابه نشانگر مهمی در بررسی های تنوع ژنتیکی می باشند. در این تحقیق 56 نشانگر ریزماهواره از سرخدار ایران با روش فیاسکو (زان و همکاران،2002) شناسایی و جداسازی شد. پلی مورفیسم 18 نشانگر از این 56 جایگاه روی 150 نمونه سرخدار جمع آوری شده از شمال و شمال غرب ایران بررسی شد. تعداد آلل مشاهده شده برای این نشانگرها بین 2 تا 10 آلل و میانگین 4/4 آلل می باشد. هتروزایگوسیتی مشاهده شده بین 1/0 تا 99/0 و هتروزایگوسیتی مورد انتظار بین 61/0 تا 99/0 می باشد. نشانگرهای tb15 و tb14 و tb8 با بیشترین تعداد آلل و بالاترین pic نشانگرهای مناسب تری برای بررسی های تنوع ژنتیکی سرخدار می باشند. تجزیه کلاستر با ضریب جارکارد و روش upgm نمونه ها را در سطح شباهت 73 درصد به دو گروه مجزا تقسیم کرد و نمونه های شمال و شمال غرب ایران را در دو گروه مجزا قرار داد. تجزیه به مولفه های اصلی نیز به طورکلی نتایج تجزیه خوشه ای را تایید کرد. بر اساس ماتریس تشابه بدست آمده نمونه های 95 و 122 از منطقه ارسباران شبیه ترین نمونه ها به هم و نمونه 67 از مازندران و 147 از ارسباران متفاوت ترین نمونه ها می باشند. این نشانگرهای شناسایی شده ابزار مناسبی برای بررسی های تنوع سرخدار ایران می باشند. کلمات کلیدی: سرخدار، نشانگر ریز ماهواره ، فیاسکو، آلل